Pytania i odpowiedzi

Warto wiedzieć: o Tobie, o nas, o metodzie

Wkraczanie w dorosłość to moment pełen wyzwań, w którym poczucie zawieszenia i poszukiwanie własnej tożsamości są czymś zupełnie naturalnym. Często towarzyszy temu lęk i niepewność co do przyszłości czy relacji, dlatego stworzyliśmy tę sekcję, aby w przejrzysty sposób wyjaśnić, jak działamy w Fundacji 18/29. Chcemy pokazać, dlaczego nasza pomoc jest dostosowana właśnie do tego specyficznego, niezwykle plastycznego etapu życia, kiedy to decyzje i praca nad sobą mogą zbudować fundament na kolejne dekady.

Znajdziesz tutaj wyjaśnienia dotyczące naszego zespołu oraz zasad, jakimi się kierujemy. Rozumiemy, że decyzja o terapii bywa trudna, zwłaszcza gdy budżet jest ograniczony, a terapeuci są w trakcie szkolenia. Dlatego tłumaczymy, w jaki sposób dbamy o bezpieczeństwo i jakość procesu poprzez stałą superwizję oraz dlaczego dostępność finansowa jest dla nas kluczowa, by umożliwić Ci głęboką pracę, a nie tylko doraźne działania.

Przybliżamy również metodę, którą pracujemy, czyli Psychoterapię Skoncentrowaną na Przeniesieniu. Wyjaśniamy to w prosty sposób, bez zbędnego żargonu, abyś zrozumiał, że nie chodzi nam o dawanie „dobrych rad”, ale o pracę na tym, co dzieje się tu i teraz w relacji z drugim człowiekiem. Mamy nadzieję, że te odpowiedzi rozwieją Twoje wątpliwości, pozwolą lepiej zrozumieć mechanizmy terapii i pomogą Ci podjąć świadomą decyzję o sięgnięciu po wsparcie.

Czy to dobry moment na terapię, skoro moje życie jest teraz „w budowie”?

Właśnie dlatego, że Twoje życie jest „w budowie”, jest to najlepszy moment na interwencję. Decyzje, nawyki emocjonalne i mechanizmy obronne, które wypracujesz teraz, zostaną z Tobą na dekady.

Nasza praca ma charakter profilaktyczny – to walka o to, by sztywne schematy nie utrwaliły się jako zaburzenia utrudniające życie. Oferujemy model niskopłatny, ponieważ rozumiemy realia budżetu młodych dorosłych, a inwestycja w zdrowie psychiczne i realną zmianę strukturalną nie powinna czekać na „lepsze czasy”.

Dlaczego wciąż mogę nie wiedzieć kim jestem i dokąd zmierzam?

To uczucie zawieszenia – bycie już nie dzieckiem, a jeszcze nie do końca „statycznym” dorosłym – jest definiującym doświadczeniem wieku 18–29 lat. Choć często towarzyszy mu lęk, z naszej perspektywy jest to moment największej życiowej plastyczności i kluczowe „okno rozwojowe”.

Właśnie teraz masz szansę – zanim zastygniesz w sztywnych rolach – świadomie wybrać, kim chcesz być. Naszą wspólną pracą jest konsolidacja tożsamości: zamiana wewnętrznego chaosu w stabilny fundament. To proces, w którym uczymy się odróżniać naturalny kryzys rozwojowy od utrwalonych schematów, dając Ci oparcie na resztę dorosłego życia.

Czy to możliwe, aby moje relacje z innymi ciągle przypominały „huśtawkę emocjonalną”?

Intensywne, ale nietrwałe relacje to często znak rozpoznawczy tego etapu życia. Jeśli czujesz, że w kółko przyciągasz nieodpowiednie osoby lub niszczysz bliskość, na której Ci zależy, wiedz, że nie zajmujemy się tu „dobrymi radami”.

Pracujemy na „żywym organizmie” – na relacji, która tworzy się tu i teraz w gabinecie. Analizujemy to, co dzieje się między nami, aby zrozumieć i przerwać błędne koło powtarzające się w Twoim życiu prywatnym. To wyjście poza zwykłe wsparcie – to nauka rozumienia dynamiki więzi i wykorzystania jej do głębokiej zmiany.

Czy terapia u kogoś, kto dopiero zdobywa doświadczenie, jest bezpieczna?

To naturalne pytanie. Jednak badania i praktyka pokazują, że terapia prowadzona przez osoby w trakcie szkolenia jest wysoce skuteczna, a zaangażowanie początkującego terapeuty często wnosi nową jakość do procesu leczenia.

W naszej Fundacji zyskujesz coś unikalnego: „dwie głowy” pracujące nad jednym procesem. Żaden stażysta nie jest rzucony na głęboką wodę i nie pracuje sam. Każdy proces terapeutyczny podlega ścisłej, regularnej superwizji doświadczonych ekspertów. Tworzy to bezpieczne ramy zarówno do leczenia pacjenta, jak i rozwoju terapeuty, gwarantując najwyższą dbałość o przebieg terapii.

Co tak naprawdę leczy: techniki terapeutyczne czy relacja z drugim człowiekiem?

W naszej pracy te dwa elementy są nierozłączne. Niezależnie od nurtu, fundamentem zmiany jest sojusz terapeutyczny – jakość zaufania i współpracy.

Nasi terapeuci wnoszą do gabinetu nie tylko wiedzę o technice TFP (Transference-Focused Psychotherapy), ale przede wszystkim ogromne pokłady autentyczności, uważności i pokory. Uczymy się łączyć precyzyjną teorię z empatią, ponieważ nawet najlepsza technika bez zdolności do zbudowania bezpiecznej więzi pozostaje bezużyteczna. To właśnie ta ludzka postawa, podparta warsztatem, leczy najskuteczniej.

Dlaczego niska cena terapii to szansa na głębszą zmianę, a nie „półśrodek”?

Dostępność finansowa to dla nas kwestia kliniczna, a nie tylko ekonomiczna. Bariera finansowa jest najczęstszym powodem przerywania leczenia przed osiągnięciem trwałych efektów.

Niska cena w naszej Fundacji „kupuje czas” niezbędny do pracy długoterminowej. Zamiast szukać szybkiego, powierzchownego rozwiązania czy interwencji kryzysowej, tworzymy przestrzeń na pogłębiony proces (często 1–2 lata). Pozwala to na towarzyszenie w całościowej przemianie i obserwowanie realnej ewolucji struktury psychicznej, co jest niemożliwe w krótkim kontakcie.

O co chodzi z tą całą „teorią relacji z obiektem”?

Nasz umysł nie jest monolitem, ale zbiorem zapisanych w pamięci scenariuszy relacji – par składających się z obrazu „Ja” i obrazu „Innego”. To tzw. wewnętrzne relacje z obiektem, które stanowią mapę, według której poruszamy się w świecie.

Te nieświadome scenariusze działają jak ukryty GPS – często prowadzą nas wciąż do tych samych, trudnych sytuacji. Fundamentem naszej pracy (opartej na diagnozie strukturalnej Otto Kernberga) jest identyfikacja tych wzorców. Pomagamy „przeprogramować” ten system, abyś zrozumiał, jak wewnętrzne reprezentacje kształtują Twoje życie, i przestał nieświadomie powtarzać błędy przeszłości.

Dlaczego metoda nazywa się „psychoterapią skoncentrowaną na przeniesieniu” (TFP)?

Wiele terapii omawia przeszłość („tam i wtedy”). TFP (Transference-Focused Psychotherapy) skupia się na tym, co dzieje się między pacjentem a terapeutą „tu i teraz”.

Nie uciekamy w intelektualizowanie. Problemy ze świata zewnętrznego prędzej czy później pojawią się w relacji z terapeutą – nazywamy to przeniesieniem. To najcenniejszy moment w terapii: praca na „gorącym” materiale sesji. Wykorzystujemy to, co dzieje się między nami, jako główne narzędzie nawigacyjne, by zrozumieć i zmienić Twoje schematy w bezpiecznych warunkach laboratoryjnych gabinetu.

Czy ta terapia tylko łagodzi objawy, czy zmienia coś głębiej?

Celem naszej pracy nie jest przyklejenie „plastra na ranę”, ale dotarcie do źródła trudności. Choć całkowita przebudowa osobowości to proces wieloletni, w naszej Fundacji nie zadowalamy się powierzchowną ulgą.

Pracujemy w modelu Evidence-Based (opartym na dowodach) nad integracją tożsamości. Dążymy do tego, abyś zbudował stabilny, realistyczny obraz siebie i innych, który przetrwa życiowe burze. To proces dojrzewania – od prymitywnych reakcji obronnych ku zintegrowanej, dorosłej osobowości. Nawet jeśli nie zakończysz całego procesu zmiany w 12 miesięcy, zbudujesz solidny fundament i wyposażysz się w narzędzia, które pozwolą Ci dalej stabilnie budować dorosłe życie.

.